امنیت شبکه

1. امنیت فیزیکی شبکه (Physical Network Security) :  این سطح اساسی‌ترین سطح است که شامل حفاظت از داده و شبکه در برابر افراد غیرمجاز از موارد محرمانه شبکه می‌شود. این شامل دستگاه‌های جانبی خارجی و روترهایی است که ممکن است برای اتصال کابل استفاده شوند. از دستگاه‌هایی مانند سیستم‌های بیومتریک هم می‌توان برای این منظور استفاده کرد.
2. امنیت فنی شبکه (Technical Network Security) : این سطح به طور اصلی بر روی حفاظت از داده‌های ذخیره شده در شبکه یا داده‌های مشمول تراکنش‌ها از طریق شبکه تمرکز دارد. این نوع از دو هدف دارد. هدف اول، حفاظت در مقابل کاربران غیرمجاز و دیگری از حفاظت فعالیت‌های نادرست.
3. امنیت اداری شبکه ( Administrative Network Security):  این سطح از امنیت شبکه، رفتار کاربر مانند نحوه اختصاص دسترسی و روند اعطای مجوز را حفاظت می‌کند. همچنین این اطمینان را فراهم می‌کند که شبکه نیازمند سطوح پیچیده برای حفاظت در برابر تمام حملات است. این سطح همچنین اصلاحات لازم را که باید در زیرساخت در نظر گرفته شود، پیشنهاد می‌دهد.
4. کنترل دسترسی (Access Control) : امنیت شبکه با کنترل دسترسی شروع می­شود. اگر افراد غیرمجاز به یک شبکه دسترسی پیدا کنند، ممکن است ترافیک را مشاهده و به زیرساخت‌ها آسیب بزنند. پس از نقشه‌برداری زیرساخت و برنامه‌ها، می‌توانند حمله DDoS را شروع کنند. کنترل دسترسی حرکت افراد ناپسند در سراسر شبکه را محدود می‌کند.
5. کنترل تهدید (Threat Control):  حتی با وجود کنترل دسترسی، مشکلاتی پیش آمده و افراد ناپسند ممکن است از اعتبارات یک کارمند برای ورود به شبکه استفاده کنند. بنابراین نیاز به کنترل تهدید وجود دارد که بر روی ترافیکی که قبلاً مجاز شده است عمل می‌کند.

 تکنولوژی‌های کنترل تهدید با فایروال و توزیع‌کننده بار (load balancer) شروع می‌شود. این دستگاه‌ها شبکه را از حملات DoS/DDoS محافظت می‌کنند. سپس سیستم‌های IDS/IPS با حملات شناخته شده که از طریق شبکه عبور کرده مقابله می‌کنند. در نهایت، اشیاء نامعلوم که از طریق شبکه عبور می‌کنند، با تکنولوژی‌های  sandbox ذخیره می‌شوند، در حالی که ناهنجاری‌های ترافیک شبکه که ممکن است علائم یک تهدید باشند، با تکنولوژی‌های NTA/NDR گرفته می‌شوند.

بررسی ابزارهای امنیت شبکه

1. فایروال (Firewall)

 یک واسطه بین قسمت‌های قابل اعتماد و غیرقابل اعتماد یک شبکه است. فایروال کنترل دسترسی و macro-segmentation بر اساس زیرشبکه‌های IP را اجرا می‌کند و می‌تواند macro-segmentation به عنوان یک تقسیم‌بندی دقیق‌تر نیز اجرا کند.

2. لود بالانسینگ (Load Balancer)

 در بعضی از شرکت‌ها و سازمان‌ها، ممکن است وضعیتی پیش بیاید که چندین سرور وجود داشته باشند و همگی یک سرویس را ارائه می‌دهند، اما تنها یکی از این سرورها به شدت زیر بار کاری قرار گرفته و سرورهای دیگر به صورت رسمی فعالیت چندانی نداشته و در واقع در استراحت هستند.

Load Balancer در واقع یک سخت‌افزار یا نرم‌افزار است که مسئولیت توزیع عادلانه بارکاری را بر روی سرورها برعهده دارد. به عبارت دیگر، زمانی که یک مجموعه از سرورها توسط Load Balancer مدیریت می‌شوند، ترافیک بین آن‌ها تقسیم و بر اساس قدرت پردازشی و منابع دیگر، بارکاری توزیع می‌شود تا فشار کاری روی یک سرور قرار نگیرد.

استفاده از Load Balancer باعث افزایش کارایی سرورها و همچنین افزایش دسترسی‌پذیری در برنامه‌هایی که بر روی این سرورها نصب شده‌اند، می‌شود. Load Balancer به عنوان یک واسط بین کلاینت و سرورهای خودش قرار می‌گیرد، و تمام ترافیک ورودی در شبکه ابتدا به Load Balancer وارد می‌شود. سپس توسط Load Balancer، درخواست‌های موجود بین سرورها توزیع می‌شود، که این کار از طریق تکنیک‌ها و روش‌های مختلفی انجام می‌شود.

استفاده از Load Balancer باعث می‌شود ترافیک به یک سرور متمرکز نشود و فشار کاری بین سرورها تقسیم شود. این نیز از بروز مشکل نقطه تکی خطا در شبکه و سرویس‌ها جلوگیری می‌کند. Load Balancer ها باعث می‌شوند که کاربران و دریافت‌کنندگان سرویس شما بسیار راضی‌تر از همیشه باشند، زیرا نیازی به انتظار برای خالی شدن ترافیک یک سرور برای دریافت خدمات نخواهند داشت.

3. سیستم شناسایی و پیشگیری از نفوذ (IDS/IPS)

تکنولوژی‌های IDS و IPS قابلیت تحلیل جزئیات بیشتری را نسبت به فایروال در مورد ترافیک گذرنده در شبکه دارند. مشابه سیستم‌های آنتی‌ویروس، ابزارهای IDS و IPS ترافیک را تجزیه و تحلیل کرده و هر بسته اطلاعات را با پایگاه داده‌ای از ویژگی‌های حملات شناخته‌شده مقایسه می‌کنند. زمانی که حملات شناسایی می‌شوند، این ابزارها وارد عمل می‌شوند. ابزارهای IDS مسئولین را از وقوع یک حمله آگاه می‌سازند؛ ابزارهای IPS یک گام جلوتر می‌روند و به صورت خودکار ترافیک آسیب‌رسان را مسدود می‌کنند.

IDSها و IPSها مشخصات مشترک زیادی دارند. در واقع، بسیاری از IPSها در هسته خود یک IDS دارند. تفاوت کلیدی بین این دو تکنولوژی این است که محصولات IDS تنها ترافیک آسیب‌رسان را تشخیص می‌دهند، در حالی‌که محصولات IPS از ورود چنین ترافیکی به شبکه جلوگیری می‌کنند.

4. صندوق شنی (Sandbox)

یک سند باکس مشابه یک سیستم شناسایی و پیشگیری از نفوذ (IDS/IPS) است با این تفاوت که به امضاها وابسته نیست. یک سند باکس می‌تواند یک محیط سیستم پایانی را شبیه‌سازی کند و تشخیص دهد که آیا یک شیء مخرب، به عنوان مثال، تلاش می‌کند تا اسکن پورت اجرا شود یا خیر.

5. تحلیل ترافیک شبکه (NTA/NDR)

Network Detection and Response یا NDR یک راهکار امنیتی پیشرو است که قابلیت دید کامل به تهدیدات شناخته شده و ناشناخته در شبکه‌ها را فراهم می‌کند. NDR تحلیل متمرکز و ماشینی از ترافیک شبکه را ارائه می‌دهد و ابزارهایی برای پاسخ‌دهی، از جمله جریان‌های کاری کارآمد و اتوماتیک را فراهم می‌کند.

ممکن است سوال شود که چرا تیم امنیتی از ابزارهای قدیمی مانند سیستم‌های شناسایی و پیشگیری از نفوذ یا IDS/IPS برای استراتژی امنیت شبکه استفاده نمی‌کند. متأسفانه تیم‌های امنیتی نمی‌توانند به ابزارهای مبتنی بر امضا (Signature) برای شناسایی تهدیدات امنیتی شبکه که نیاز به تجزیه‌و‌تحلیل گسترده‌تری دارند، اعتماد کنند.

چرا که ابزارهای مبتنی بر امضا توانایی شناسایی حملات جدید را ندارند مگر اینکه امضاهای مربوط به تشخیص حمله روی شبکه قبلاً نوشته شده باشند. این ابزار قدیمی ارتباطات را در چندین نقطه از داده پیدا نمی‌کند و داده‌ها را در طول زمان برای تشخیص تهدیدات بالقوه بررسی نمی‌کند؛ علاوه بر این، در پاسخ‌گویی به حملات قابلیت‌های کافی را ندارد.

راهکارهای Network Detection and Response یا NDR به‌صورت Real-Time از فعالیت قابل‌توجه در شبکه به تیم‌ها آگاهی می‌دهند تا تهدیدات ایجاد شده در شبکه با سرعت بالا شناسایی شوند.

سخن آخر

امنیت شبکه یک چالش اساسی در حفظ امنیت، تمامیت داده‌ها و دسترسی‌های مجاز است. با اجرای یک رویکرد چندلایه، از ابزارهایی نظیر فایروال برای کنترل دسترسی، لود بالانسینگ برای توزیع بار و Sandbox برای تشخیص خطرات بدون وابستگی به امضاها، تا NTA/NDR بر اساس یادگیری ماشین برای تشخیص ناهنجاری‌های ترافیک، امکانات گسترده‌ای برای پوشش امنیتی فراهم می‌شود.

این تجهیزات با همکاری و تعامل، یک سیستم جامع و قدرتمند برای مقابله با تهدیدات شبکه ایجاد می‌کنند، که اساسی‌ترین ملزومات برای حفظ اطمینان و ادامه‌ی عملکرد بهینه یک شبکه اطلاعاتی را فراهم می‌آورند.

سوالات متداول

• چرا امنیت شبکه مهم است؟

امنیت شبکه ضروری است زیرا اطلاعات حساس و مهم در شبکه‌ها انتقال می‌یابند. عدم امنیت می‌تواند به نفوذ، دستبرد به اطلاعات و قرار گرفتن در معرض حملات منجر شود.

• چه ابزارهایی برای بهبود امنیت شبکه استفاده می‌شود؟

ابزارهایی مانند فایروال، لود بالانسینگ، سیستم‌های شناسایی و پیشگیری از نفوذ (IDS/IPS)، سند باکس، و تحلیل ترافیک شبکه (NTA/NDR) برای بهبود امنیت شبکه استفاده می‌شوند.

• چگونه تحلیل ترافیک شبکه به امنیت کمک می‌کند؟

تحلیل ترافیک شبکه با استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعه و تکنیک‌های آماری، ناهنجاری‌ها و تهدیدات را شناسایی می‌کند. این تحلیل به ساخت پایه‌خط، شناسایی ناهنجاری‌ها و پیشگیری از حملات کمک می‌کند.

• چگونه می‌توانم امنیت شبکه خود را افزایش دهم؟

برای افزایش امنیت شبکه، از راهکارهایی نظیر به‌روزرسانی نرم‌افزارها، اجرای رویکرد چندلایه، آموزش کارکنان، استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته برای تشخیص تهدیدات و مدیریت دسترسی‌ها استفاده کنید.